Je verstoppen terwijl je zo graag gevonden wilt worden

Je verstoppen terwijl je zo graag gevonden wilt worden.

Ik herken het ook zo goed bij mijn kinderen. Als ze boos of verdrietig zijn, weglopen en zich verstoppen om uiteindelijk ook weer gevonden en opgehaald te willen worden. Wanneer ik dan toenadering zoek, wordt mijn toenadering eerst afgewezen door het hoofd nog verder in het kussen te duwen en te roepen dat ik weg moet gaan. Maar eigenlijk wordt er verlangd naar nog meer toenadering. Het komt nauw. Maar het grootst verlangen is om te worden opgehaald, te worden gehoord, gezien. En daarvoor moet na mijn uitreiken ook de kans worden geboden zelf opnieuw uit te reiken. Want ook zij mogen daar een stap in maken. En hoe mooi is het dan als ze durven uit te reiken en ik die uitreiking met beide handen aan kan pakken met een knuffel, een wederzijdse lach, met onvoorwaardelijke liefde.

Maar wat als je je verstopt of uitreikt en je niet wordt gevonden, opgehaald of beantwoord. Dan stop je op een gegeven moment met uitreiken. Om afwijzing te voorkomen. Uit angst voor de pijn die afwijzing met zich mee brengt. Als ik niet meer uitreik, dan kan ik ook niet worden afgewezen. En dat blijven we soms herhalen als we groter zijn. We willen dan nog steeds opgehaald worden door de ander, waar we dan ook de verantwoordelijkheid neerleggen. En daarmee verlies je jouw autonomie en vrijheid om die keuzes te maken die in lijn zijn met jouw ware zelf en jouw echte verlangens.

Om weer autonomie te krijgen heb je te erkennen dat dit is hoe het was. Hoe je het ooit zo hebt aangetroffen. En de hoop op te geven het nog anders te willen.

De jaaropleiding “Verbinden met jezelf en de ander” is een reis naar meer autonomie en vrijheid in afstemming met jouw authentieke zelf. De jaaropleiding start weer in maart.