Mag je gehoord worden

Het leven inademen
en jezelf toestaan om gehoord te worden

Er is een beweging in jou
die ouder is dan woorden.
Een weten in je lijf
dat allang probeert te spreken
— zelfs als jij nog stil bent.

Adem is niet alleen iets dat gebeurt.
Het is jouw eerste verbinding met leven.
Met voelen.
Met zijn.
Elke ademhaling vertelt
hoe jij hier bent.

Of je veiligheid voelt.
Of je op je hoede bent.
Of je jezelf toelaat
of onbewust vasthoudt.

Je lichaam liegt niet.
En de adem ook niet.

Ze ademt niet alleen zuurstof —
ze ademt verhalen.
Je levensverhaal.
Je tempo.
Je ruimte.

Wanneer je bewust ademt,
ontstaat er iets bijzonders:
het zenuwstelsel
— vaak gespannen, alert,
altijd op zoek naar veiligheid —
mag verzachten.

De adem opent
waar jij jezelf had afgesloten.
Zacht.
Traag.
Niet forcerend,
maar uitnodigend.

Je laat je lijf spreken
en jezelf voelen.
Niet omdat je het verhaal opnieuw moet doorleven,
maar omdat je het nu wél mag bewonen.

Adem is thuiskomen
in wat je lang hebt overgeslagen.
Niet met haast,
maar met aandacht.

Zodat jij
gehoord mag worden.
Gevoeld.
Gezien —
door jezelf,
in je volle aanwezigheid.

En zo wordt elke ademhaling
een stille toestemming:

ik mag hier zijn.
ik hoef niets vast te houden.
ik mag voluit leven.