Rouw Na Liefde: Over geleefde en niet vervulde liefde

Er zijn liefdes die we volledig hebben geleefd.
Liefdes die in onze botten zijn gaan zitten, in onze adem, in onze gewoontes, in onze dagen. In hoe we bewegen en hoe we naar de wereld kijken.
Liefdes die ons ritme werden — een tweede hartslag, een tweede huid, een tweede thuis.

En er zijn liefdes die nooit helemaal werden.
Niet-geleefde liefdes, die in ons lichaam blijven hangen als een onafgemaakt gebaar;
een beweging die ooit wilde ontstaan maar nooit de ruimte kreeg.
Ook deze vormen van liefde vragen om rouw,
ook al lijken ze geen plaats te hebben in de wereld van zichtbaar verlies.

In de diepte van rouw komen beide liefdes terug:
de liefde die werd geleefd
en de liefde die nooit volledig kon ademen.

Geleefde liefde: het hart dat weet hoe het was

Geleefde liefde laat niets aan de verbeelding over. Ze is gevoeld. Gedeeld.
Beleefd in talloze kleine dagelijkse rituelen. Het is waar verbinding en intimiteit elkaar ontmoeten op de diepste lagen van onze ziel. Het is liefde waar alles in je wordt geraakt in elk stukje van jezelf, waar je groeit, waar ruimte is voor jij werkelijk bent en waar jij de ander wilde zien voor hij/zij werkelijk is.

Wanneer die liefde wordt onderbroken door de dood,
valt niet alleen een persoon weg —
er valt een hele manier van leven weg.
Je raakt de ander kwijt,
maar ook het deel van jezelf dat alleen in die verbinding bestond.
Er sterft een stukje in jou.

Daarom voelt rouw na overlijden zo enorm.
Het hart hunkert naar wat het kende.
Het lichaam mist de nabijheid die vanzelfsprekend was.
De leegte is groot, wijd, rauw, leeg — alsof je ademt in een huis zonder muren.

De achterkant van rouw is altijd liefde.
De diepte van het gemis vertelt je hoeveel je hebt durven geven en hebt mogen ontvangen.

Want geleefde liefde laat sporen na.
Niet als littekens, maar als herinneringen in je lijf.
Je hebt samen gebouwd, gedeeld, gegroeid, gehouden.
Je bent samen in de diepte gevallen.
En ineens moet je alleen verder.
Niet omdat de liefde nooit echt was,
maar omdat ze niet langer kon dragen wat er van jullie werd gevraagd.
Of omdat de dood tussen jullie beide kwam hier op aarde.

Niet-geleefde liefde: de liefde die nooit helemaal kon ademen

Maar ook wanneer een liefde wordt onderbroken door het leven —
door het verbreken van een relatie omdat jullie elkaar niet meer konden bereiken —
ontstaat rouw. Echte rouw.
Zichtbare én onzichtbare rouw.

Rouw na een relatiebreuk is een stil soort verdriet.
Mensen zien geen overlijdensbericht,
maar binnenin voelt het alsof een leven is gestorven.
En in zekere zin is dat ook zo.
Tot het moment dat het weer zingeving krijgt.

Niet-geleefde liefde rouwt anders.
maar niet minder diep.

Het is de liefde die je had kunnen kiezen maar niet durfde.
De verbinding die te vroeg strandde.
Jijzelf of de ander die emotioneel niet bereikbaar was.
Een trauma die tussen jullie in stond.
De relatie die nooit een echte kans kreeg omdat oude overtuigingen je hart sloten.
Een geheime relatie, omdat er andere partners zijn, omdat er kinderen zijn.
De toekomst die zich nooit mocht ontvouwen.

Ik denk aan een vrouw die mij vertelde over een man die haar diep raakte.
Niet alleen aantrekkelijk,
maar iemand die haar ziel zag zoals niemand dat eerder had gedaan.
Ze voelde dat ze bij hem kon thuiskomen.
Maar ze durfde niet.

Ze leefde vanuit het hoofd —
met overtuigingen die veiligheid gaven maar liefde onbereikbaar maakten:

➝ “Ik mag niet voor mezelf kiezen"
➝ "Mijn kinderen kunnen dat niet aan"
➝ “Ik kan beter kiezen voor veiligheid"

En dus bleef ze waar ze stond.
Haar hart reikte, haar lichaam hunkerde naar de nabijheid van echte liefde
maar haar hoofd hield stil.
Ze koos niet voor hem —
en later ontdekte ze dat ze nooit echt voor zichzelf had gekozen.

Rouw om niet-geleefde liefde is rouw om wat nooit heeft mogen bestaan buiten het hart.
En de eeuwige vraag: maar wat als ik wel had gekozen voor liefde...

Het zit vast in het middenrif,
in de keel,
in de onderbuik.
Daar waar verlangens ooit klopten maar nooit naar buiten mochten.
Daar stokt het leven.
Daar stokt de adem.

Deze vorm van rouw vraagt om een bijna heilig soort zachtheid.
Want hier rouw je niet alleen om een ander —
je rouwt om de delen van jezelf die nooit de kans kregen om lief te hebben.

De leegte die blijft: liefde, verlies en de kunst van opnieuw leven

Of liefde nu wordt onderbroken door verlies van een geliefde,
door een relatie die verbroken wordt,
of doordat je een liefde nooit durfde leven —
de leegte voelt groot.

Het hart hunkert.
Het lichaam vraagt om de nabijheid die ooit vertrouwd was.
Je voelt je verweven met iemand die er niet meer is
— of nooit helemaal is geweest.

En dan moet je opnieuw beginnen.
Niet verder zoals vroeger,
maar verder als jezelf.

Rouw brengt je terug in je diepte.
In je waarheid.
In de vraag:
Waar ben ik gestopt met leven?
Waar ben ik mezelf verloren in liefde?
Waar mag ik mezelf opnieuw kiezen?

Want liefde — geleefd of niet geleefd — verandert je.
Ze opent lagen waarvan je niet wist dat ze bestonden.
En wanneer ze wegvalt,
word je opnieuw geboren uit dat verlies.

Niet in één keer.
Maar in kleine, voorzichtige, aarzelende stappen.
In een ademhaling die weer van jou wordt.
In een hart dat langzaam leert dat het opnieuw mag uitreiken.

De plek waar heling begint

Heling begint waar alles bestaansrecht mag hebben:

● Geleefde liefde die werd onderbroken door de dood
● Geleefde liefde die werd onderbroken door het uit elkaar groeien
● Niet-geleefde liefde die nooit de kans kreeg
● Liefde die nog steeds in je lichaam woont
● Verlies dat nog steeds ademt

Wanneer je deze liefdes erkent,
verliest rouw haar scherpe randen.
Niet omdat het minder pijn doet,
maar omdat de waarheid eindelijk ruimte krijgt.

Omdat je de poorten van je hart weer open zet.

Je hart opent.
Je adem verzacht.
Je lijf herinnert zich dat het mág leven,
niet als verraad aan de liefde,
maar als eerbetoon eraan.

Want liefde, écht geleefde liefde,
verdwijnt nooit.
Zelfs niet wanneer zij stilvalt.

En niet geleefde liefde? Die heeft ook een plek nodig.

Wil je hiermee verder?

Wil je onderzoeken welke liefde in jou nog leeft,
welke liefde nog vastzit,
en waar jouw hart opnieuw wil ademen? En waar je lijf zich weer mag openen?

➝ Lees verder over coaching, waar je begeleiding vindt in lichaamsgericht werken met rouw, liefde, verlies en het opnieuw leren kiezen voor jezelf.

Plan een vrijblijvend kennismakingsgesprek in om te ontdekken waar lichaamsgerichte coaching je brengt.

Of schrijf je in op de wachtlijst voor Loss, Love, Life.