
De Onzichtbare Muur tussen Jou en Succes
Feb 09, 2025Ik coach haar in de positionering van haar bedrijf. Een gedreven, ambitieuze en succesvolle onderneemster begin veertig, vol ideeën en energie. Ze heeft een bloeiend bedrijf opgebouwd en toch… ergens stokt het.
Vandaag wil ze het hebben over groei. Niet zozeer de groei van haar omzet, maar over de blokkade die haar tegenhoudt om écht groot te denken. "Ik voel dat ik een plafond heb bereikt," zegt ze. "Elke keer als ik een nieuw level wil bereiken, gebeurt er iets waardoor ik weer terugzak." Ze schuift ongemakkelijk in haar stoel. "Het is alsof ik niet mag doorbreken."
Ik vraag haar: "Wat gebeurt er op het moment dat je op de rand van succes staat?"
Ze denkt lang na en zegt dan zacht: "Dan voel ik me ongemakkelijk. Alsof ik ergens loyaal aan moet blijven." Haar statige houding verandert in een kleinere versie. Ik laat een stilte vallen en vraag haar: "Aan wie?" Haar ogen worden groot. Ze lacht zenuwachtig en kijkt even weg. Dan zegt ze: "Mijn familie. Mijn ouders hadden het niet breed. Ze hebben altijd hard gewerkt, maar nooit echt financieel succes gehad. En ergens… voelt het oneerlijk als ik dat wel heb."
Ik voel dat het precies de plek is waar ze moet zijn. Zoals ik de rem bij meer ondernemers zie vanuit loyaliteit. Onbewuste gedachten zoals: "Mag dit wel? Mag ik écht zoveel verdienen? " Ik voel me schuldig dat het mij makkelijker af gaat en dat zij zo hard moesten werken voor hun geld". Succes mag, maar niet teveel, want teveel succes voelt als verraad.
De onzichtbare muur tussen haar en succes is geen gebrek aan strategie. Geen gebrek aan talent. Geen gebrek aan mogelijkheden. Het is een diepgewortelde, onbewuste overtuiging: "Ik mag niet verder gaan dan waar mijn ouders zijn gebleven."
Veel ondernemers herkennen dit, vaak zonder dat ze het doorhebben. Je saboteert je eigen groei, niet omdat je niet weet hóé je moet groeien, maar omdat er een stemmetje is dat zegt: "Blijf hier. Ga niet verder dan zij."
"En als je dát loslaat?" vraag ik haar.
Ze slikt. "Dan… dan zou ik alles kunnen doen wat ik wil."
"Precies," zeg ik. "Dus de vraag is: hoe kun je groeien zonder dat het voelt als verraad?"
Haar gezicht verandert. Ze knikt. Dit wordt haar volgende doorbraak.